Het Stephensonviaduct in Leeuwarden is ‘theoretisch houdbaar’ tot 2043. Gezien de huidige constructieve staat is de kans echter groot dat het viaduct langer mee kan. Maar hoe toon je dit aan? De gemeente Leeuwarden en Antea Group ontwikkelden het ‘Smart Bridge’-concept. Dankzij sensoren, data-analyse en algoritmes voorspelt het viaduct zelf z’n restlevensduur.

Nederland telt honderden viaducten en bruggen die in de jaren zestig zijn gebouwd. Al deze kunstwerken bereiken in de komende decennia het einde van hun theoretische ‘levensduur’. Het Stephensonviaduct in Leeuwarden is een van die viaducten. Het kunstwerk is een belangrijke schakel in de zuidelijke ringweg van de Friese hoofdstad. Het 170 meter lange betonnen viaduct werd in 1963 opengesteld. Volgens uitgevoerde verificatieberekeningen bereikt het kunstwerk in 2043 het einde van zijn theoretische levensduur, de vervanging van het viaduct wordt geraamd op zo’n tien miljoen euro.

Als het gaat om de constructieve veiligheid van kunstwerken is bekend dat de theorie niet altijd de wetten van de praktijk volgt. Dit is zeker het geval bij veel binnenstedelijke viaducten. Deze kunstwerken hebben door de jaren heen minder belasting te verduren gekregen dan de belastingen waarop ze gedimensioneerd zijn. Dit maakt het aannemelijk dat het Stephensonviaduct sterk genoeg is om tot ver na 2043 in gebruik te houden. De inspectieresultaten en de beheergegevens die over dit viaduct bekend zijn, lijken dit te onderstrepen. Dit biedt perspectief. Want als de vervanging van dit viaduct nog tien tot twintig jaar verantwoord en veilig uitgesteld kan worden, kunnen er vele miljoenen euro’s worden bespaard.

Lees het hele artikel